MINT: Jak zaczęła się Twoja przygoda z fotografią?

Ania Onopiuk: Już jako dziecko byłam świadoma tego jak wyjątkowym dla mnie medium jest fotografia. Uwielbiałam oglądać rodzinne albumy, a widok mojej mamy z aparatem w ręku był dla mnie czymś wyjątkowym. Pamiętam z dzieciństwa, że oglądanie zdjęć, w których uczestniczyłam lub byłam ich świadkiem było dla mnie ekscytującym przeżyciem. 

MINT: Kiedy pomyślałaś, że fotografia to coś więcej niż pasja?

Ania Onopiuk: Fotografia to dla mnie przede wszystkim pasja i chyba nic tego nie zmieni. Miło mi, że są ludzie, którzy chcą płacić za moje zdjęcia. Cały czas oprócz fotografii pracuje na pełny etat, dokładam cegiełkę w rodzinnym biznesie i nieprędko się to zmieni.

MINT: Czy pamiętasz swoje pierwsze komercyjne zlecenie?

Ania Onopiuk: Była to sesja rodzinna, umawiana w biegu z dnia na dzień, zrobiona Hasselbladem na czarno – białym filmie. Efekt okazał się tak fantastyczny, że klientka poleciła mnie znajomej, która rozkręcała markę odzieżową. I tak właśnie trafiłam na pierwsze modowe zlecenie.

MINT: Jak to się stało, że zaczęłaś pracować z największymi magazynami na świecie takimi jak Milk?

Ania Onopiuk: Współpraca z Milkiem to niesamowity zbieg okoliczności. Szczególnie, że Milk Magazine w wersji drukowanej publikuje wyłącznie wcześniej zlecone sesje. Kiedyś wysłałam do Redakcji wydania on-line edytorial, który ostatecznie opublikował inny magazyn, ale Milk zlecił mi sesję z modelką z którą wtedy pracowałam. 

MINT: Skąd pomysł aby skupić się na fotografii dziecięcej?

Ania Onopiuk: W dzieciach znajduję dorosłość i dojrzałość, i z ich pomocą mogę opowiedzieć wiele uniwersalnych historii. W dorosłych z kolei rzadko odnajduję dziecko, dlatego takie sesje są dla mnie ciekawym wyzwaniem. Z dziećmi trzeba pracować bardzo intuicyjnie i ten tryb pracy bardzo mi odpowiada, świetnie się w tym odnajduję. Pewnie dlatego skupiam się na pracy z dziecięcymi modelami.

MINT: Czy łatwiej fotografuje się dzieci czy dorosłych?

Ania Onopiuk: Dzieci są absolutnym wyzwaniem. Tutaj niczego nie można przewidzieć, trzeba zwyczajnie starać się za nimi nadążać. Dla mnie to akurat plus, ponieważ ta dziecięca spontaniczność przekłada się na nieoczekiwane kadry i efekty, a ja lubię niespodzianki. Podsumowując, na pewno łatwiej fotografuje się dorosłych. Wspólnym mianownikiem jest to, że fotografując ludzi, i dzieci i dorosłych, odczytuję w ich spojrzeniu jakąś prawdę o sobie. Ale także dokumentuję w jaki sposób ja ich postrzegamy.

MINT: Gdzie szukasz inspiracji?

Ania Onopiuk: Bardzo inspirują mnie miejsca. Często patrząc na nie od razu widzę kadr. Poza tym inspirację znajduję w filmach, teledyskach i książkach. Chyba najmniej inspiruje mnie sama fotografia.

MINT: Co jest najtrudniejsze w zawodzie fotografa?

Ania Onopiuk: Myślę, że w pracy każdego freelancera, w tym również fotografa, jest pozyskiwanie i utrzymywanie ciągłości zleceń.

MINT: Najlepsza rada jaką w życiu usłyszałaś?

Ania Onopiuk: Ufaj sobie.

MINT: Gdybyś nie była fotografem byłabyś…?

Ania Onopiuk: Chyba dziennikarzem muzycznym.

MINT: Twoje zawodowe marzenie? 

Ania Onopiuk: Projekt na pograniczu mody i dokumentu, coś co nie tylko pokaże najnowszą kolekcję marki, ale opowie jakąś ważną historię.

MINT: Jaką radę dałabyś początkującym fotografom? 

Ania Onopiuk: Róbcie dużo zdjęć, rozglądajcie się dookoła, bądźcie ciekawi, nie bójcie się wyzwań.

MINT: Sesja, której nigdy nie zapomnisz? 

Ania Onopiuk: Myślę ze będzie to sesja dla Milka, przy której spędziłam dzień z cudowną rodziną, którą dla magazynu fotografowałam.

MINT: Telefon, który zmienił wszystko?

Ania Onopiuk: Był to raczej Instagramowi PM (śmiech) od mojej ulubionej amsterdamskiej marki Repose Ams z propozycja współpracy.