Zachwyt pomieszany ze złością, radość z wygranej i rozpacz po porażce? Znasz to, prawda? Gra w planszówki pozwala poznać i poćwiczyć całą paletę emocji ?

Najczęściej to my – rodzice, zapraszamy dzieci do wspólnego grania, ale to najmłodszym pozostawiamy wybór, w co zagramy. Nie wiem, jak jest u Ciebie, ale ja mam 7 ulubionych tytułów, do których najchętniej wracamy. Systematycznie też dokupujemy nowości.

Gry pozwalają nam spędzać jakościowy czas ze sobą. Rodzinny wieczór planszówek to dla mnie szansa na odciągnięcie dzieci od ekranów i pokazanie, że realny świat też jest bardzo fajny, że my jako rodzina tworzymy zespół i dobrze nam ze sobą. Grając, zacieśniamy relacje z wszystkimi dziećmi jednocześnie. I chociaż Zoe nie może jeszcze grać z nami w każdą grę, to angażujemy ją na tyle, na ile możemy. Daje mi to poczucie, że jestem dobrą opiekunką i dobrą mamą, która rozwija wszechstronnie dzieci i pokazuje im, jak ciekawie spędzać czas. Dzięki takiej zabawie nasze dzieci szybciej i efektywniej uczą się liczyć, czekać na swoją kolej, współpracować, tworzyć strategie, podejmować trudne decyzje i negocjować. Rozwijają również logiczne myślenie, kreatywność i pomysłowość.

Monopoly jako dobra szkoła życia

Zapewne większość z Was zna klasyczne Monopoly. Zagrało w nie już ponad miliard ludzi na świecie. Ta planszówka została wydana w 47 językach i jest sprzedawane w 114 krajach. Jak wynika z badania firmy badawczej Kantar*, Monopoly jest najpopularniejszą grą planszową w Polsce. Niejedno z nas w przeszłości zarwało noce, by dokończyć pasjonującą rozgrywkę i pokłóciło się z partnerem, bo chęć wygranej była silniejsza niż wszelkie zasady ?

Mimo „swojego wieku” gra wciąż jest uwielbiana przez młodszych i starszych graczy. Oprócz tradycyjnej, najbardziej znanej wersji, na rynku dostępnych jest kilkadziesiąt wariantów, które różnią się od siebie tematyką. W ofercie sklepów można znaleźć edycje nawiązujące do popularnych seriali, takich jak: Dom z Papieru, Stranger Things, Bridgertonowie czy postaci np. Spidermana, a nawet gier Roblox czy Fortnite. Również mechanika gry jest różna w zależności od wydania. W Monopoly Deweloper zamiast kupowania nieruchomości, budujemy własne miasto na wyspie. W Trefnej Kasie w obiegu są fałszywe banknoty, które można wykryć za pomocą specjalnego dekodera. W Electronic Banking możemy sprawdzić, jak wyglądałby świat bez gotówki, gdzie istnieje tylko elektroniczny pieniądz.

Podróż dookoła świata

Jeśli jeszcze nie grałaś z dziećmi w Monopoly, sięgnij po nowość – Monopoly Podróż Dookoła Świata. My gramy w nią z dużą satysfakcją już od kilku tygodni. Jest to łatwiejsza i krótsza w rozegraniu wersja klasycznego Monopoly. Rozgrywka zajmuje nam ok. 35 minut. Nowością jest tutaj suchościeralna plansza, do której dołożono ciekawe gadżety – pionki będące pieczątkami. Zamiast nieruchomości mamy cele podróży z całego świata. Można się na nich zatrzymać, by je zwiedzić lub je kupić. Kiedy trafimy na obiekt z karty miejsc do odkrycia, oznaczamy go własną pieczątką i możemy pobierać opłatę od innych zwiedzających. Kto zrobi najlepszy biznes na turystyce?

Ta wersja sprawia, że naprawdę mamy ochotę ruszyć w podróż dookoła świata. Dzięki opisom na kartach poznajemy ciekawostki o konkretnym miejscu. Rozmawiamy o tym, co chcemy zobaczyć, gdzie się udać, a gdzie już byliśmy. Emocje w tej grze czasami sięgają zenitu i nawet Zoe się udzielają. Mam duży sentyment do Monopoly, ale nie jestem wojownikiem, który musi zwyciężyć, żeby czuć się dobrze. Chłopcy natomiast chcą wygrać za wszelką cenę. To ciekawe doświadczenie, zwłaszcza, jeśli porównamy je do rywalizacji sportowej, z którą na co dzień mają do czynienia Matteo i Nicolas. Zoe jest świetnym bankierem i obserwatorką. Do swojej roli podchodzi bardzo poważnie. Widzę już, że ta pięciolatka chętnie zawsze by wygrywała. Umie jednak wczuć się w emocje innych i jako bankier pomaga graczom.

Pot i łzy

Nie będę czarować i mydlić oczu, że wieczór gier odbywa się u nas zawsze w harmonii i radości. Czasami bywa głośno i kłótliwie. Często zamiast radosnych okrzyków zwycięzców pojawiają się łzy rozczarowania i rzucanie pionkami. Czy to źle? Moim zdaniem wręcz przeciwnie! Gry pozwalają doświadczać wszystkich odcieni najważniejszych emocji – zarówno tych przyjemnych, jak i trudnych. Są okazją do tego, by je rozpoznać, nazwać i próbować regulować ich intensywność. Wspólne granie stanowi pretekst do tego, by o emocjach mówić, uczyć się, jak je wyrażać i jak nad nimi panować. Widzę, że procentuje to w codziennym życiu i pomaga stawiać czoła wyzwaniom, które pojawiają się w szkole i na podwórku. Zastanawiam się też, czy warto pomagać dziecku wygrać, by mogło poczuć satysfakcję, czy postawić to losowi i uczyć je przegrywać? A Ty jak postępujesz?

*Badanie przeprowadzone w dniach 13-19 czerwca 2022 roku metodą CAWI (Computer Assisted Web Interview) na ogólnopolskiej losowo-kwotowej próbie N=900 Polaków w wieku 18+ posiadających gry planszowe i korzystających z nich przynajmniej od czasu do czasu.

Artykuł powstał w ramach współpracy z marką Hasbro.